Engeltjes & Ruggetjes
Door: kellybali
Blijf op de hoogte en volg Kelly
20 Maart 2012 | Indonesië, Seminyak
Nou waar zal ik eens beginnen, volgens mij heb ik nog niet eens verteld dat we een weekend naar Lovina zijn geweest, nu ongeveer 3.5e week geleden. Dat was echt een topweekend, barbecue op het strand met gitaar, zanger en verse vis uit de zee en bier uiteraard. Met een bootje naar de zonsopgang gekeken met zwemmende dolfijnen om ons heen, heerlijke kroketten gegeten en een erg leuk hotelletje! Of wel al verteld? Ach, dan weet je het nu. Verder dat weekend erna gingen we met een boot weg van een Australische man, genaamd Russel. De eerste dag lekker van het zonnetje genoten en gesnorkeld, heerlijk gegeten op een onbewoond eilandje waar serieus mensen leefden, heel primitief allemaal en erg leuk om een keer te zien en mee te maken. Ook werden de kokosnoten gewoon klimmend uit de boom gehaald om vervolgens opgedronken te worden. Goed geregeld hoor;). Die avond naar een of ander eilandje gegaan om daar te dineren waar we uren hebben gezeten, voordat we weg wilden ging het super hard regenen dus de helft bleef op het eiland slapen in een resort, maar (ja ester was al gearriveerd!!) ester, de boys en ik gingen als diehards terug naar de boot om van de sterren te genieten, het was helemaal opgeklaard namelijk en heb op het dek geslapen, heerlijk gevoel!
De dag erna was een dag die ik niet zo snel meer vergeet. We kregen een heerlijk ontbijtje van de privechef op de boot. Daarna gingen we naar een cliff toe, een wandelingetje maken, zo gezegd zo gedaan. En ja, toen gebeurde het, ik gleed uit en viel van 18 meter naar beneden in het water… Op mijn rug in een zittende positie. Ik schreeuwde het uit van de pijn. Gelukkig lag Yoan in het water die me er meteen uit kon vissen en brachten me terug met de speedboot naar de grote boot, waar ik nog aardig opgeklommen ben.. het ging toch niet zo heel goed, ik huil nooit, dus dit was wel menus. De boot vaarde terug zo’n 2,5 uur. Daar ben ik van de boot naar over de pier gewoon gelopen, waar ik achteraf denk, HOE in godsnaam heb ik dat gedaan. Lag in de taxi, werd naar het ziekenhuis gebracht, emergency, op de brancard, ctscan, het ging allemaal heel snel.. uiteindelijk lag ik in het ziekenhuis op een kamertje te wachten op de uitslag van de ct. De dokter kwam even vertellen wat er aan de hand was: je hebt je rug op 4 plaatsen gebroken en moet sowieso 7 dagen in het ziekenhuis blijven om te kijken of je niet verlamd bent of gaat worden. Nou dat was wel even schrikken. Die dagen in het ziekenhuis waren zo slecht nog niet, ik kreeg een heerlijke drug waar ik vliegende theekopjes mee zag, op vakantie ging naar Egypte en in de skybox naar Johan cruiff stond te kijken. Ik was geen seconde alleen, al mijn lieve vrienden bleven bij me de hele dag en wisselden af met slaapdienst! Dit heeft me er wel doorheen gesleept hoor! Hele lieve kaartjes en lieve berichten. De laatste dag in het ziekenhuis had ik een brace om, de dokter zei: als je kan opstaan en kan lopen mag je naar huis. Iedereen keek stom verbaasd, huh? Je mag eerst 7 dagen niet bewegen en stilliggen en nu ineens zo’n uitspraak. Maar ja hoor, daar ging ik, ik stond! En kon gewoon lopen! Dat was wel even een topmomentje. De brace moet ik 6 weken omhouden, stom ding is het, heel irritant maar ach, het moet maar, als ik de rest van mijn leven nog wil bewegen. Dus, het is rustig aan, veel liggen, geen gekke bewegingen en vooral niet buigen. 6 weken niet buigen, kun je het je voorstellen? Wel handig, ik hoef niks zelf te doen, mijn veters worden zelfs gestrikt en mijn haar word heel luxe gewassen, geen omkijken aan;) uiteraard doe ik dit het liefst zelf, maar we blijven positief natuurlijk!
Ester was er 2 weekjes en is elke dag bij me in het ziekenhuis geweest, verder heeft ze zich prima vermaakt met mijn vrienden hier, lekker wezen stappen en BIER drinken, shoppen en genieten van de zon, wat we de laatste paar dagen van haar vakantie ook samen hebben gedaan gelukkig!:)
Ook een leuke bijkomstigheid is dat mam naar Bali is gekomen, mede mogelijk gemaakt door de verzekering. Ze is een echte steun en ik ben heel blij dat ze er is, helaas is het pretje alweer voorbij want morgen vliegt ze terug naar huis, om daar haar verplichtingen weer na te komen. Mam, bedankt dat je er voor me was!:)
Ook heb ik het tripje met de boys naar Australie gemist, die zijn van vrijdag tot vanavond daar. Echt heeeel heeeel jammer, maar dat had niet gekund helaas.. maar, genoeg reden om weer terug te gaan!!!
Verder, gister weer naar de dokter geweest voor een check, het gaat de goede kant op. Mag alleen niet donderdag naar de Gilieilanden, maar een lieve nicht van mijn moeder heeft een villa in het noorden van Bali, waar ik met de jongens heen ga van donderdag tot zondag, instead of the Gili islands. Ook een leuke vervanging! Privé villa, met personeel. Nou daar kan ik wel goed revalideren denk ik zomaar.
Tot sinas!!! Dikke kus kel xxx
De dag erna was een dag die ik niet zo snel meer vergeet. We kregen een heerlijk ontbijtje van de privechef op de boot. Daarna gingen we naar een cliff toe, een wandelingetje maken, zo gezegd zo gedaan. En ja, toen gebeurde het, ik gleed uit en viel van 18 meter naar beneden in het water… Op mijn rug in een zittende positie. Ik schreeuwde het uit van de pijn. Gelukkig lag Yoan in het water die me er meteen uit kon vissen en brachten me terug met de speedboot naar de grote boot, waar ik nog aardig opgeklommen ben.. het ging toch niet zo heel goed, ik huil nooit, dus dit was wel menus. De boot vaarde terug zo’n 2,5 uur. Daar ben ik van de boot naar over de pier gewoon gelopen, waar ik achteraf denk, HOE in godsnaam heb ik dat gedaan. Lag in de taxi, werd naar het ziekenhuis gebracht, emergency, op de brancard, ctscan, het ging allemaal heel snel.. uiteindelijk lag ik in het ziekenhuis op een kamertje te wachten op de uitslag van de ct. De dokter kwam even vertellen wat er aan de hand was: je hebt je rug op 4 plaatsen gebroken en moet sowieso 7 dagen in het ziekenhuis blijven om te kijken of je niet verlamd bent of gaat worden. Nou dat was wel even schrikken. Die dagen in het ziekenhuis waren zo slecht nog niet, ik kreeg een heerlijke drug waar ik vliegende theekopjes mee zag, op vakantie ging naar Egypte en in de skybox naar Johan cruiff stond te kijken. Ik was geen seconde alleen, al mijn lieve vrienden bleven bij me de hele dag en wisselden af met slaapdienst! Dit heeft me er wel doorheen gesleept hoor! Hele lieve kaartjes en lieve berichten. De laatste dag in het ziekenhuis had ik een brace om, de dokter zei: als je kan opstaan en kan lopen mag je naar huis. Iedereen keek stom verbaasd, huh? Je mag eerst 7 dagen niet bewegen en stilliggen en nu ineens zo’n uitspraak. Maar ja hoor, daar ging ik, ik stond! En kon gewoon lopen! Dat was wel even een topmomentje. De brace moet ik 6 weken omhouden, stom ding is het, heel irritant maar ach, het moet maar, als ik de rest van mijn leven nog wil bewegen. Dus, het is rustig aan, veel liggen, geen gekke bewegingen en vooral niet buigen. 6 weken niet buigen, kun je het je voorstellen? Wel handig, ik hoef niks zelf te doen, mijn veters worden zelfs gestrikt en mijn haar word heel luxe gewassen, geen omkijken aan;) uiteraard doe ik dit het liefst zelf, maar we blijven positief natuurlijk!
Ester was er 2 weekjes en is elke dag bij me in het ziekenhuis geweest, verder heeft ze zich prima vermaakt met mijn vrienden hier, lekker wezen stappen en BIER drinken, shoppen en genieten van de zon, wat we de laatste paar dagen van haar vakantie ook samen hebben gedaan gelukkig!:)
Ook een leuke bijkomstigheid is dat mam naar Bali is gekomen, mede mogelijk gemaakt door de verzekering. Ze is een echte steun en ik ben heel blij dat ze er is, helaas is het pretje alweer voorbij want morgen vliegt ze terug naar huis, om daar haar verplichtingen weer na te komen. Mam, bedankt dat je er voor me was!:)
Ook heb ik het tripje met de boys naar Australie gemist, die zijn van vrijdag tot vanavond daar. Echt heeeel heeeel jammer, maar dat had niet gekund helaas.. maar, genoeg reden om weer terug te gaan!!!
Verder, gister weer naar de dokter geweest voor een check, het gaat de goede kant op. Mag alleen niet donderdag naar de Gilieilanden, maar een lieve nicht van mijn moeder heeft een villa in het noorden van Bali, waar ik met de jongens heen ga van donderdag tot zondag, instead of the Gili islands. Ook een leuke vervanging! Privé villa, met personeel. Nou daar kan ik wel goed revalideren denk ik zomaar.
Tot sinas!!! Dikke kus kel xxx
-
20 Maart 2012 - 06:41
Marloes:
He schat! heel jammer dat je niet naar de gilieeilanden kan maar wat een luxe dat je naar een prive villa mag. heerlijk! Geniet er onwijs van ondanks die rot brace om je rug.
Dikke kus en knuffels Marloes -
20 Maart 2012 - 06:48
Eugenie:
Hey Kel, wat goed te horen dat het allemaal naar omstandigheden goed gaat. Jammer dat je moeder alweer naar huis moet! Ga maar lekker genieten in de villa met personeel, ze zullen jullie absoluut in de watten leggen....wij hebben het pasgeleden zelf mogen ervaren. Genietse en rustig aan! -
20 Maart 2012 - 11:46
Gerda & Willem:
Hoi Kel,
Wat ben je toch een super meid.
Laat je maaar heerlijk verwennen dat heb je zeker nodig.
En lieverd wat ben je toch positief, het straalt er gewoon vanaf.
Ome Willem zegt, dat je een hele sterke meid bent, en hij heeeeel veeeel van je houd.
Hele dikke knuffels van ons. smak smak smak xxxxxxxxxxx -
20 Maart 2012 - 23:03
Mandy:
Je hebt het weer mooi verteld kanjer! Je moeder wou al zo graag dat je de blof weer ging bijhouden! Dat is goed gelukt! Nog eventjes llekker genieten. Loveee -
21 Maart 2012 - 11:34
Anitaaaaa:
Wat fijn dat je alles zo hebt samengevat. Veeel plezier in de villa. wat lief van Clemetine en Ed. Familie is toch wel heel belangrijk, blijkt maar weer. Vrienden ook hoor. Zo bedoel ik het zeker niet. Beiden is handig en je wordt er blij van. Hou nog steeds ontzettend veel van je en ben blij dat mijn zus naar huis komt. Die heb ik gemist en dan kunnen we lekker bijkletsen over JOU. xxx liefs -
21 Maart 2012 - 13:49
Clementine En Ed:
Kelly, lees je email even. Vrijdag is het Nyepi en je kunt het beste een stukje omrijden. Veel plezier in Bukti! -
21 Maart 2012 - 17:39
Helma:
Lieve Kelly,
Ik hoorde gisteren van je vader wat er met je gebeurd is..Ik ben me wezenloos geschrokken!! Zachtjes uitgedrukt! Gelukkig gaat het de goede kant met je op en komt het allemaal goed. Lieve Kel, laat je maar lekker verwennen en hopelijk ben je letterlijke en figuurlijk weer snel op de been. Heel veel liefs en beterschap toegewenst! XX Helma en natuurlijk Jan en de kids -
22 Maart 2012 - 06:43
Maarten:
Kell.. Maartje heeft hem gelezen hoor! haha wat heb je weer mazzel mop.. Zie je in april.. ps You Rock!;) mag best gezegd worden bikkel xx -
26 Maart 2012 - 10:47
Lida Kuin:
Hoi Kel wat een verhaal.Sterkte de komende tijd .
xx
-
31 Maart 2012 - 08:00
Mabel:
mijn land sterkte zie je gauw.xx.